Aby móc ubiegać się o ŚK(PGP) (świadectwo kwalifikacji pilota paralotni) należy przejść dwuetapowy kurs paralotniowy, aby potem zdać egzamin przed Lotniczą Komisją Egzaminacyjną (LKE).
Szkolenie paralotniowe podzielone jest na część teoretyczną i praktyczną i odbywa się zgodnie z zatwierdzonym Urząd Lotnictwa Cywilnego (ULC) programem szkolenia. Na część teoretyczną składają się takie przedmioty jak: prawo lotnicze, wiedza ogólna o paralotni, osiągi i planowanie lotu, człowiek – możliwości i ograniczenia, meteorologia, nawigacja, procedury operacyjne, zasady lotu, ogólne bezpieczeństwo wykonywania lotów, oraz transport, konserwacja i obsługa statku powietrznego.
Etap I szkolenia to w praktyce nauka podstaw, czyli startów i lądowań, wykonywania zakrętów, oraz samodzielnego przygotowywania i sprawdzania sprzętu przed lotem. Właściwe szkolenie na tym etapie ma bardzo istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i rozwoju pilota. Kursy paralotniowe na tym etapie prowadzone są w sezonie od wiosny do jesieni i zajmują około 5-6 dni. W zależności od warunków pogodowych loty szkolne odbywają się w godzinach rannych i wieczornych, gdy prędkość wiatru i ewentualna turbulencja jest najmniejsza. Aby ukończyć pierwszy etap szkolenia pilot musi wykonać co najmniej 20 samodzielnych lotów.
Etap II polega na doskonaleniu umiejętności pilotażowych, a kurs trwa zwykle od 2 do 4 dni w zależności od ilości i przygotowania uczniów-pilotów, oraz od warunków meteorologicznych. Uczeń-pilot wykonuje na takim szkoleniu minimum 10 lotów wysokich, ucząc się nowych technik pilotażowych i doskonaląc między innymi celność lądowania. Po zakończeniu etapu drugiego absolwent otrzymuje skierowanie na egzamin LKE, a po jego zdaniu otrzymuje Świadectwo Kwalifikacji PGP z uprawnieniem PP (do wykonywaniu lotów swobodnych).
Po ukończeniu co najmniej pierwszego etapu szkolenia paralotniowego można również pójść inną drogą, czyli rozpocząć naukę latania z napędem plecakowym (PPG), czyli podjąć szkolenie mikrolotowe. Własny napęd daje pilotowi latającemu na nizinach dużą niezależność, gdyż żeby móc latać nie musi wyjeżdżać w góry, czy umawiać się na loty za wyciągarką. Wyposażony w swój napęd i odpowiednie umiejętności może wykonywać swoje loty praktycznie niemal wszędzie. Absolwent kursu PPG otrzymuje skierowanie na egzamin LKE, po zaliczeniu którego zdobywa Świadectwo Kwalifikacji PGP z uprawnieniem mikrolotowym PPG (loty z napędem).
Dalszy rozwój w paralotniarstwie to możliwość uzyskania przez pilotów dodatkowych uprawnień wpisywanych do Świadectw Kwalifikacji PGP, takich jak:
- PPGG (pilot motoparalotniowy, popularnie nazywany pilotem trajkowym) – jest to uprawnienie mikrolotowe,
- TANDEM (loty z pasażerem), czy
- INS (instruktor paralotniowy).
Oczywiście aby móc starać się o wyżej wspomniane uprawnienia to wcześniej kandydat musi zdobyć więcej doświadczenia i spełnić minimalne wymagania wstępne stawiane kandydatom na takie szkolenia.